Czynnikiem wywołującym odrę jest wirus Morbillivirus, który należy do rodziny Paramyxoviridae. Odra jest przyczyną licznych śmierci, głównie w biedniejszych populacjach. Wysoką śmiertelność obserwuje się przede wszystkim w krajach rozwijających się.
Pierwsze szczepionki powstały w latach 60-tych ubiegłego wieku. Najpowszechniej stosowane są szczepionki, które zawierają żywe, atenuowane szczepy wirusa.
Szczepienie jest zalecane przede wszystkim dzieciom, które uczęszczają do żłobków lub przedszkoli. Na podstawie obserwacji wykazano, że pojedyncza dawka szczepionki przeciw odrze, powoduje nabycie odporności na całe życie. Zaaplikowanie szczepionki powoduje powstanie odpowiedzi humoralnej oraz komórkowej. Zazwyczaj szczepionka nie powoduje powstanie odczynów poszczepiennych, dlatego uważana jest za bezpieczną.
Poza szczepionką monowalentną przeciw odrze, produkuje się również szczepionki skojarzone, które również zawierają żywe szczepy wirusa. W Polsce znana jest przede wszystkim szczepionka, która powoduje nabycie odporności na trzy choroby zakaźne: odrę, różyczkę oraz świnkę.
Rozwój inżynierii genetycznej, umożliwił pracę nad szczepionkami rekombinowanymi. W dalszym ciągu trwają jednak badania, odnośnie utrzymania odporności po aplikacji takiej szczepionki.
