Wirusowe zapalenie wątroby typu A wywoływane jest przez wirusa, należącego do rodziny Picrnaviridae. W przypadku małych dzieci, zakażenie tym wirusem przebiega zazwyczaj bez żadnych objawów, w przeciwieństwie do osób starszych, u których wzrasta prawdopodobieństwo rozwoju żółtaczki.
Najczęstsze zachorowania na WZW A obserwuje się w krajach, w których panują złe warunki sanitarno-higieniczne. Ryzyko zarażenia wzrasta także u osób, które nie przestrzegają higieny osobistej. Obecnie w Polsce szczepienie przeciw WZW A należy do szczepień zalecanych. Dotyczy ono przede wszystkim osób, które często podróżują do rejonów, w którym WZW A jest powszechne.
W Polsce dostępne są 3 szczepionki, które zawierają określone szczepy inaktywowanego wirusa. Inaktywacja najczęściej przebiega z wykorzystaniem formaldehydu. Opracowano także najnowszą formę szczepionki skojarzonej, zarówno przeciw WZA A i WZW B. Dostępna jest ona w wielu krajach. W wyniku licznych badań opracowano najbardziej skuteczny skład tej szczepionki. Zawiera ona inaktywowaną szczepionkę WZW A oraz rekombinowaną przeciw WZW B. Aplikacja tej szczepionki powoduje nabycie odporności przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B. Wykazuje skuteczność już przy mniejszych dawkach, w porównaniu do oddzielnych szczepionek, zawierających jeden typ wirusa.
Liczne badania potwierdziły długoletnie nabycie odporności na wirusa odpowiedzialnego za wywołanie choroby. Niekiedy nie ma konieczności stosowania dawek przypominających. Obecne stosowane szczepionki są bezpieczne, ale kosztowne. Z tego powodu trwają badania nad opracowaniem formuły zawierającej m.in. żywe, atenuowane wirusy.
